Is een mens van nature goed of slecht? En waarom niet gewoon allebei?
Vaak accepteren we niet dat naast het goede ook het kwade in ons aanwezig is. We willen lief en aardig gevonden worden. We willen tevreden zijn over onszelf. Negatieve kantjes? Die ontkennen we liever. En toch is het beter om onze dualiteit te aanvaarden, niet om te streven naar perfectionisme. Hier lees je waarom.

Je duistere kant ontkennen

Test even of je jezelf hierin herkent: je erkent je liefde voor anderen, je erkent wat je goed doet. Maar je negatieve kanten; boosheid, woede, onzekerheid,… die verdoezel je liever. Voor anderen, maar ook voor jezelf! Paradoxaal genoeg leidt negativiteit ontkennen… tot meer negativiteit:

Perfectionisme

Veel mensen vluchten weg van hun negatieve kant. In het slechtste geval door medicijnen, alcohol, drugs, eet-, koop- of seksverslaving. Maar frequenter door streven naar perfectie, een onderwerp waar ik in mijn coachingpraktijk vaak mee in aanraking kom. We willen aardig gevonden worden en daarom keuren we onze eigen negatieve kantjes af. Het gevolg? Je geeft jezelf onvoldoende liefde en tederheid. En voelt je slecht in je vel.

Projectie

Sommige mensen zijn geneigd om steeds de schuld bij anderen te leggen. Want dat doet minder pijn dan je eigen fout toegeven. Herken je jezelf hierin? Dat is normaal, want je werd als kind al gestraft om negatieve gevoelens. Toch is het niet te laat! Je negatieve kantjes omarmen en toelaten voor jezelf, brengen je bij je ware zelf en kan ook een kracht worden. Je eigen schaduwkanten gaan projecteren op anderen brengt niks op. Je leert niets meer bij.
Dus onthoud: in de natuur heeft een dag en een nacht, eb en vloed,… en jij hebt zowel positieve als negatieve eigenschappen.

Aanvaard je schaduwzijde!

Een voorval uit mijn eigen leven confronteerde me terug met de dualiteit van het leven. Het gaat om een persoon waarvoor ik veel liefde voel, maar tegelijkertijd ook een enorme boosheid. Die boosheid confronteert me met mijn minder mooie kant: mijn schaduwzijde. Maar stel nu dat ik die boosheid nooit ervaar, stel dat ik het gevoel ontken. Dan besef ik ook nooit hoe mooi het is om terug pure liefde te voelen. Maak de vergelijking met het weer. Stel dat het altijd mooi weer is. Kende je dan het gelukzalig gevoel van de eerste zonnestralen, na een koude winter? Carl C. Jung noemde de schaduwzijde zelfs een ‘sparring partner’: de opponent in onszelf die onze gebreken blootlegt en onze vaardigheden aanscherpt.
Jouw schaduwzijde mag er dus zeker zijn. Want als alles perfect verloopt, leven we een slaapverwekkend bestaan. Diep vanbinnen zoeken we naar zaken die ons uit ons evenwicht brengen. Want we willen geen saai leven. We willen groeien, ontwikkelen en onbewust zoeken we mogelijkheden op om tot de juiste groei te komen. De dag dat je jouw dualisme accepteert, dan leef je écht.